Παρασκευή 18 Μαΐου 2018

"Amour Fou" Δημήτρης Βαρβαρήγος


Η αγάπη προσφέρει τη δυνατότητα για νέες ανακαλύψεις... για καινούριες ιδέες κι απρόβλεπτες καταστάσεις. Διαιωνίζει τη διάσταση της παιδικότητας.
Διπλασιάζει το χρόνο… ετοιμάζει τον κόσμο του αύριο… ανοίγει δρόμους στην αληθινή επανάσταση των συναισθημάτων.
 

Τριάντα επτά ανεπίδοτες επιστολές γραμμένες από μια αδιόρατη ανάγκη να κατακτηθεί η ψυχή από το Αθώο Κόκκινο μιας αγάπης.

 
 Συνωμότες του απόλυτου, οι σκέψεις
 
Ημέρα Πρώτη
σκέψεις
 
Έλα τώρα να σου πω… κι έχω τόσα πολλά που δεν πρόλαβα. Άκου…
Νόμιζα πως έχω χρόνο, μα όταν κοίταξα πίσω, είχε κιόλας περάσει μια ολόκληρη ζωή. Πέρασε ο χρόνος από πάνω μου. Οι στιγμές άυλες πλέον υψώθηκαν στον αέρα κι όσα νόμιζα στον κόσμο πως ήταν ένα πράγμα, κατάλαβα πως ήταν τόσα πολλά που άφησα να μου ξεφύγουν.
Να φύγουν άφησα αδιάφορος εκείνες τις ευφρόσυνες στιγμές, τις απόλυτες στιγμές που ολοκληρώνουν όσα ο νους και το σώμα αφουγκράζονται· και τα ‘χασα, για πάντα, για πάντα στερήθηκα την ομορφιά τους.
Στις μύτες διαβαίνεις τη ζωή με τρυφερή αναίδεια. Ξεσπάς χορό ανέμελο στην επαφή του δρόμου. Λυπημένη και χαρούμενη. Ανάσα ανήμερη, γέμισε τα σπλάχνα. Με άλλη μορφή το κάθε σου βήμα, όσο οι σκέψεις στους ρυθμούς του Tango ξεσπούν παράτολμες αισθήσεις, να διανύσουν βαθιά… βαθιά να διανύσουν προσμένοντας την απόλυτη στιγμή και να γευτούν, να χορτάσουν με χαμόγελο, την απόλυτη αφή.
Ευλογημένες οι στιγμές, όταν χαρίζονται αυτούσια μεγαλόπρεπες, ακόμη και μέσα στην έλλειψη του απτού χρόνου δείχνουν δυνατές, απυρόβλητες στην αιωνιότητα.
Ζεστές του καλοκαιριού οι μέρες. Δεν φταίει το καλοκαίρι γι’ αυτό τον πυρετό που πάλι σήμερα καίει κάθε σκέψη. Αυτή η ίδια, η σκέψη, ευθύνεται που γεμάτη εναγώνιο αίσθημα βουλιάζει από έλλειψη.
Παράξενο, όλα τα πρωινά των ημερών, όλες οι νύχτες των συμπαντικών δυνάμεων εναρμονίζονται στην ωριμότητα της υπεροχής, έτσι που οι στιγμές ξέρουν να μεταμορφώνονται σε μία και μοναδική σύνδεση.
Συνωμότες του απόλυτου, οι σκέψεις, σε κάθε βήμα προβάλλουν στο παρόν τη σύνδεση.
 
Οι σκέψεις είναι σκιές των συναισθημάτων μας –πάντοτε σκοτεινότερες και απλούστερες



Βιογραφικό
Η ιστορία μου ξεκινάει κάτω από την Ακρόπολη -στο Θησείο- με βαθιά καταγωγή τη Φλωρεντία. Μεγάλωνα κι ένιωθα να με τραβάει κοντά της η τέχνη του λόγου.
Κι ως είθισται, τα όμορφα πράγματα να συμβαίνουν αθόρυβα, αφοσιώθηκα στη λογοτεχνία, γράφοντας μυθιστορήματα - θεατρικά έργα & ποιήματα.
Η γραφή είναι τρόπος να ζω… τρόπος να υπάρχω.
Είναι ψυχική υπόθεση. Στάση ζωής. Τόπος δύναμης και προσωπικής ελευθερίας.  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου